In een tijd waarin de kranten volstaan van berichten over de oorlog in Oekraïne en Israël, zijn er nog maar weinig Nederlanders die aan den lijve hebben ervaren hoe het is om in een land in oorlog te leven. Soms komen er weer nieuwe verhalen naar voren, zoals ook dit verhaal over een moedig gezin dat met gevaar voor eigen leven met hun boot tochten maakten voor de voedselvoorziening.
Augustus 2020 stond de Gerard, hoofdpersoon uit dit boek, op de kade in Medemblik. Hij was toen 85 jaar oud. Zijn blik gleed over de boten die aangemeerd lagen. ‘Ik heb hier voor de tweede keer de bevrijding van Nederland gevierd, we kwamen net terug vanuit Friesland dat al door de Canadezen was bevrijdt. Ik herinner mij die tijd nog als de dag van gisteren.’
Gerard Remmerswaal is bekend bij veel Oud-Zoetermeerders een begrip. Hij was de eerste schilder in Zoetermeer met een behangdiploma en heeft met zijn Schilders- en behangersbedrijf bij veel particulieren, bedrijven, scholen en ook de Rooms Katholieke kerk schilderwerk verricht. Een jaar later op zijn sterfbed, kwamen de verhalen over de Tweede Wereldoorlog weer naar boven. Gerard wilde een laatste keer vertellen wat hij als kleine jongen had beleefd. Marion, zelf ook geboren en getogen in Zoetermeer, besefte dat het belangrijk was om zijn verhaal op te schrijven. In een tijd waarin oorlog zo dichtbij voelt, met alle nare oorlogsberichten op de televisie, is het belangrijk om te weten dat er altijd mensen opstaan om anderen te helpen.
Schipperskind in oorlogstijd
De negenjarige Gerard Remmerswaal, telg uit een schippersfamilie, woont in Leidschendam. Hij is de oudste in het gelovige gezin en heeft een goede band met zijn opa en oma. Tijdens de Tweede Wereldoorlog probeert hij net als andere kinderen het normale leven voort te zetten, ondanks dat hij niet meer elke dag naar school kan, soms bang is en nare dingen ziet. Hij houdt zijn grote vriend met het syndroom van Down een beetje in de gaten, omdat die nogal eens stomme dingen zegt tegen de moffen. Gerard heeft een groot verantwoordingsgevoel en dankzij zijn oplettendheid worden mensen gewaarschuwd voor een razzia. Dat zorgen voor anderen heeft hij van zijn ouders, waarmee hij voedseltochten naar de Wieringermeer en Friesland maakt, om de hongerige bevolking van Den Haag te voeden.
Locaties in het boek
Het boek speelt zich voornamelijk af in Leidschendam, waar de hoofdpersoon naar de Maria school ging, omdat de Willibrordus school door de Duitser gevorderd was. Gerard woonde in de Venestraat en kwam vaak bij zijn opa op de Leidsekade. Verder speelt dit boek zich af bij het Bezuidenhout en de Laakkade in Den Haag, de Wieringermeer, Medemblik, Hindeloopen, Bolsward en Oostbierum.
Over de schrijfster R.R. Marion
R.R. Marion is de schrijversnaam van Marion Reeuwijk-Remmerswaal, geboren op 25 juli 1962 in Zoetermeer. Marion is getrouwd met Jos en heeft twee kinderen, Kevin en Enya. Sinds 2019 woont het gezin in de Gemeente Medemblik. Op elf jarige leeftijd stuurde ze een verhaal naar de Zoetermeerse Courant. Tot haar verrassing werd dit wekenlang als een vervolgverhaal in de krant geplaatst. Schipperskind in oorlogstijd is haar eerste boek, verder zijn verhalen en gedichten van haar terug te vinden in verschillende bundels.
‘Ik vond het heel belangrijk om het verhaal van mijn vader te schrijven en te vertellen. Dit hielp enorm bij het rouwproces. Ik ben blij dat ik dit ter nagedachtenis aan mijn vader kan doen. Gelukkig kreeg ik veel hulp gekregen van zijn jongere broer Niek, wiens verhaal dit ook is. Wat ook leuk is, via de familie kwam ik in contact met een familielid in Australië. Ik kon hem vertellen dat zijn vader ook nog een kleine rol speelt in het boek. Op de dag dat de jongste broer Han zijn tachtigste verjaardag vierde, voelde ik mijn vader erg dichtbij. Ik zou de broers en zusters het boek overhandigen en toen reed ik pardoes verkeerd de weg. Ik zocht een andere route en stond ineens op de Leidsekade in Leidschendam, de straat waar een groot deel van het verhaal zich afspeelt. Ik was vlakbij de feestlocatie. Het voelde alsof mijn vader vanuit de hemel de weg wees. Jankend zat ik achter het stuur. Een bijzonder moment,’ aldus Marion
