Op vrijdag 22 oktober is het nieuwe boek ‘Te zoet, een prooi voor de bijen – of het verhaal van een jonge dichter’ van Frans Romans verschenen. Dit boek wordt uitgegeven door Uitgeverij Boekscout.
Henny Boterman is na een optreden als dichter zich zelf niet meer. Op zijn werk weten ze niet beter dan dat hij ziek is. Hij ligt met zijn ochtendjas aan lusteloos op de bank en droomt van betere tijden. Dan hoort hij de stem van wethouder Borstlap: ‘Heel mooi, heel mooi, ik heb niets te veel gezegd. Larie Levenslust heeft bijna een hele bundel voorgelezen.’ Henny krijgt een lumineus idee om de periode voor het optreden, het optreden zelf en de dagen erna te beschrijven. Zijn schrijfmachine laat hem niet meer los. ‘Het klopte die avond. Ik verkeerde in een roes waarbij alles wat ik deed, goed ging. Ik haperde niet, articuleerde fantastisch, mijn stem klonk als muziek, ik bewoog mij als een tovenaar.’
Over de auteur
Frans Romans komt uit Zoetermeer. De auteur van deze novelle maakt graag gebruik van pseudoniemen, het stimuleert hem bij het schrijven. Neem Larie Levenslust (cursief): een voor- en achternaam die elkaar lijken tegen te spreken maar voor hem een bron van inspiratie zijn.’ Door te schrijven brengt hij zijn waarnemingen in balans. Het is de magazijnbediende van zijn gedachten of de archivaris van zijn archief. Hoe toepasselijke deze metaforen: zijn werkzame leven begon bij een warenhuis als magazijnbediende en eindigde bij een ministerie als archivaris. ‘Schrijven is praten met jezelf, op zoek naar een goed gesprek,’ aldus de schrijver.
