Dat theorie en praktijk wel eens iets uit elkaar lopen, blijkt uit het voorbeeld dat gisteren vanuit de praktijk is aangeleverd op onze redactie.
De theorie is: “Bij een calamiteit krijgen burgerhulpverleners die zich in de buurt bevinden een melding om: a) direct naar een slachtoffer te gaan, of b) een AED op te halen en daarmee naar een slachtoffer te gaan. Als een burgerhulpverlener een AED moeten ophalen, dan krijgt hij ook de pincode van de AED kasten binnen een straal van 500 meter van de melding.”
In de praktijk komt er soms een melding bij een hulpverlener om naar het slachtoffer te gaan. Onderweg komt de hulpverlener langs een AED, maar hij heeft niet de melding ontvangen om een AED op te gaan halen, dus moet hij er voorbij lopen en ter plaatse wachten op de hulpverlener die met pincode de AED ophaalt. Hier gaat dus onnodig tijd verloren, zo betogen de hulpverleners.
De voorbeelden uit de praktijk dat de pincode geen theoretisch probleem is, zijn er.
