Het debuutalbum van Wooden Soldiers heet toepasselijk Wooden Soldiers. Na de eerste EP’s nu een volwaardig album, waarop de zeskoppige band hun eigen geluid uitvinden.
Een lang aanzwellend akkoord vormt letterlijk de eerste track, die toepasselijk Intro heet. Veel te pompeus en pretentieus, maar gelukkig niet passend bij de inhoud die zal volgen. Bij You know begint het album echt. De moderne folksound van Wooden Soldiers heeft als opvallende instrumentale kenmerken de klank van de viool (Marthe Lasthuis) en de repetitief gespeelde arpeggio’s door minimalistisch klinkende gitaren (Frank Wolff en Agnes Loonstra). De zang (Frank Wolff, Agnes Loonstra en Nora Iburg) is afwisselend, omdat de drie vocalisten prettig afwisselend op de harmonieus of op de voor- en achtergrond zingen.
Met You know, Potion en City lights trapt het album lekker af. De liedjes die volgen zijn meer van hetzelfde. De spanning gaat er dan ook snel vanaf en een gedegen saaiheid ligt op de loer. Pas bij The garden part I en part II weet Wooden Soldiers weer echt te boeien. De band lijkt in de goede nummers meer los te zijn en lijkt minder op veilig te spelen. My name klinkt wat doffer en juist daardoor intrigeert het nummer, zeker als de sound openbreekt aan het einde van de tweede minuut waar de tokkelende gitaar het solistisch overneemt.
Een leuk debuutalbum met dromerige positieve folk. Uit het bandgeluid valt nog veel meer te halen en daar zullen we de komende jaren naar uitkijken.
Eindoordeel: 7,5
(tekst: Timpaan Muziek)
