Recensie: Coldplay – Everyday life

Foto: Coldplay

Het nieuwe album van Coldplay heet Everyday life. De band gaat bij dit album niet op tournee, omdat ze dat op dit moment nog niet klimaatneutraal kunnen.

Het album start met een obligate klassiek aandoende instrumentale song die eindigt met een melodie erg veel weg heeft van het overbekende My way. De intermezzo’s en vele stijlwisselingen maken het album fragmentarisch en rommelig. Broken (een echte gospel), WOTW / POTP (een demo), When I need a friend (kerkelijk aandoende acapella hymne), acht Interlude’s en بنی آدم (deels instrumentaal) dragen daaraan bij.

Church is een mooie song, dromerig en gedreven tegelijkertijd. Trouble in town is een Coldplay ballad zoals we van de band gewend zijn. De elektronische loops en beats maken dat het nummer voortkabbelt. Daddy is een piano gedreven ballad.

Met Guns begint de tweede helft echt. Coldplay speelt met een gejaagde akoestische gitaar. terug naar de basis lijkt dit nummer uit te dragen. Orphans en Champion of the world zijn Coldplay klassiekers in de dop. Arabesque met een stuwende bas en blazers is een hoogtepunt op het album. De Franse tekst werk vervreemdend en dat past goed bij het nummer. Everyday life is een afsluiter in stijl.

Ondanks de fragmentarische rommeligheid is er genoeg te genieten op dit nieuwe album van Coldplay. Een consistent album had zich wel kunnen meten met oude Coldplay klassiekers.

Eindoordeel: 7,5

(tekst: Timpaan Muziek)

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen