Kees de Bruijn, die zijn werk van 28 oktober t/m 23 november exposeert in het TERRATORIUM, maakt zijn portretten met materialen die variëren van lak tot wasbenzine en schoensmeer. Zijn doel is om met ‘povere’ materialen gezichten van mensen uit te beelden. “Niet zomaar een gezicht, maar mensen met een ziel.”
Een strakke uitwerking is zeker niet het doel. “Ik probeer in toenemende mate ‘verantwoord slordig’ te werken”, aldus Kees. “In de afgelopen jaren pas ik dit toe op steeds meer disciplines.” De kunstenaar omschrijft zijn stijl als ‘lyrisch expressionistisch’, Arte Povera (oorspronkelijk een kunststroming uit de jaren ’70 met kunst van ‘simpele materialen’ en een onderliggend protest tegen kunst als handelsobject) en Zero-verwant (hierbij wordt gestreefd naar een nieuwe harmonie in de verhouding tussen mens en natuur, en worden individuele sporen vermeden).
O P E N G E L A T E N
“De uitwerking van mijn portretten wordt bijvoorbeeld beïnvloed door het zien van een mooie expositie of film of een goed, serieus gesprek”, vertelt Kees. “Ik heb thuis een plakboek met vele foto’s uit kranten en tijdschriften. Het zijn foto’s van allerlei mensen, veelal van het gezicht. Het zijn, en dat is erg belangrijk, geen vrolijk stemmende foto’s. Tijdens het uitwerken start ik met ‘kleurpotlood kleuren’. Al werkend, na menging, ontstaan de aardekleuren. Ik voel me hierbij thuis. Somber, stemmig en melancholiek.”
De schaar erin
De materialen die de kunstenaar in handen krijgt, zijn de materialen die hij gebruikt: zwarte gesso, latex, lak, vernis, beits, acrylverf, plakkaatverf, Oost-Indische inkt, vulpeninkt, schoensmeer, wasbenzine, Tipp-Ex, potlood, kleurplotlood, pastelkrijt, koffie, thee, verfbranders en nog veel meer. De werken van Kees bestaan niet uit één stuk. “Ik werk snel, op het chaotische af maar wel met verstandelijke controle. Na het maken van twintig portretten, was ik niet meer tevreden. Ik bleef hangen op een onbevredigend niveau. Er moest iets gebeuren. De schaar erin? Durfde ik dat? Ik dronk een bak koffie, rookte een sigaret en besloot om in te grijpen. Knippen en plakken…”
“Naast portretten ben ik ook bezig met assemblages, collages, foto’s, korte films, kijkdozen, witte kistjes, houten camera’s, bewerkte elpees en mijn verzamelingen. Veel experimenten hangen af van wat ik vind op straat. Ik ben een straatjutter en krijg veel spullen aangereikt van vrienden en bekenden. Eerst vinden, dan zoeken zou je kunnen zeggen. Mijn werk mag nog wel een graadje slordiger. Als de handjes en het hoofd maar goed blijven…”
Over de kunstenaar
Kees omschrijft het maken van kunst als een ‘drift’ waar af en toe gehoor aan moet worden gegeven. “Ik ben er blij mee”, vertelt hij. “Het is een gekregen talent, van mijn vader. In 1982 rondde ik de avondopleiding af (overdag werkte ik voor een baas) aan de Rotterdamse Kunstacademie. Tijdens deze opleiding heb ik leren kijken en gevoel voor verhoudingen gekregen.” Kees heeft sinds de jaren ’80 op vele plekken geëxposeerd.
De expositie ‘O P E N G E L A T E N’ is te zien van 28 oktober t/m 23 november in het TERRATORIUM (geopend van wo t/m zo van 13-17 uur). Adres: Dorpsstraat 12, 2712AK Zoetermeer (toegang gratis).
